Güneş sistemimizdeki bilinen gezegenlerin sayısı zamanla değişti, ancak Plüton’un cüce gezegene indirgenmesinden bu yana şu anda sekizde oturuyoruz. Bununla birlikte, bazı bilim adamları, güneş sisteminin kenarındaki mürekkep siyahlığında gizlenen dokuzuncu bir gezegen olduğuna inanıyor. Yeni bir analiz, dışarıda bir şeyler olduğu fikrini destekliyor ve aynı zamanda tartışmalı Dokuzuncu Gezegeni bulmak istiyorsak aramamız gereken bölgeyi daraltıyor.
Gökbilimciler, 2016’da Caltech’ten Mike Brown ve Konstantin Batygin’in Kuiper Kuşağı Cisimlerinin (KBO’lar) olağandışı yörünge davranışını detaylandıran bir çalışma yayınladığında dokuzuncu bir gezegen hakkında ciddi bir şekilde konuşmaya başladı. Bu buzlu kaya parçaları, güneşi Neptün’ün yörüngesinin ötesinde yörüngede döndürür. Plüton artık bir gezegen olmayabilir, ancak keşfedilen ilk KBO’ydu. Orijinal çalışmaya göre, KBO’lar arasındaki yörüngelerin eşit olmayan dağılımı, dış güneş sisteminde büyük bir nesnenin varlığına işaret ediyor. Yine de bu gezegen için yapılan tüm aramalar boş çıktı.
Bazı gökbilimciler, Dokuzuncu Gezegenin KBO yörüngeleri için iyi bir açıklama olduğuna inansa da, çalışmaya yönelik yoğun eleştiriler de var. Şimdi, Brown ve Batygin, bu şikayetlerin bazılarını ele almayı amaçlayan yeni bir analizle geri döndüler. Temel olarak, diğer bilim adamları, KBO’ları gözlemlemenin zor olduğunu belirttiler, bu nedenle birçok arama gökyüzünün daha uygun bölgelerine odaklanıyor. Böylece, sadece önyargılı bir veri arıyor olabiliriz.
Planet Nine ikilisi, orijinal KBO’ların bazılarını yeni veri setinde tuttu, ancak aynı zamanda yeni uzay kayalarını da içeriyor. Ayrıca Neptün’ün yerçekiminden etkilenmiş görünen herhangi bir nesneyi de attılar. Güncellenmiş 11 KBO seti hala olağandışı bir yörünge dağılımı gösteriyor. Çalışma, bu yörüngelerin tesadüf olma ihtimalinin sadece yüzde 0,4 olduğunu iddia ediyor.
KBO’ları etkileyen büyük bir nesne olma olasılığı yüzde 99’dan fazla gibi görünüyor, ancak aslında 2016’daki orijinal çalışmada Planet Nine’a atanan şanstan daha düşük. Elbette bunun çok daha gerçekçi bir sayı olduğunu iddia edebilirsiniz.
Yeni simülasyonlara dayanarak Batygin, Planet Nine’ın en olası yörünge yayına giden yolu gösteren bir tür “hazine haritası” yarattı. Bu geniş alan, Samanyolu’nun aydınlık düzlemini geçiyor, bu da Planet Nine’ın önceki aramalardan saklanmasına yardımcı olmuş olabilir. Bu, beklenen yörüngede Planet Nine’ı Dünya’ya yaklaştıracak bir şansı da içeriyor. Orijinal analiz, 18.500 Dünya yılı bir yörünge periyoduna sahip olduğunu tahmin ediyordu, ancak şimdi 7.400 Dünya yılı civarında olduğuna inanılıyor.
Çift, Dokuzuncu Gezegeni görmemize sadece birkaç yıl kaldığını ve bunun Şili’deki Vera Rubin Gözlemevi olabileceğini düşünüyor. James Webb teleskopu gibi bir şey daha fazla büyütme gücüne sahip olsa da, görüş alanı küçüktür. Vera Rubin, birkaç günde bir tüm gökyüzünü görüntüleyebilecek ve ona Gezegen Dokuzunu bulma şansını artıracak. Şu anda 2023’te çevrimiçi olması planlanıyor.