Günlük hayatta karşımıza çıkan pek çok objenin aslında derin bir kıssası var. Fast food zincirlerinin çabucak hepsinde kullanılan dondurma makineleri bu sıralarda farklı bir savaşın merkezine oturdu.
McDonald’s ve dondurma
McDonald’s restoran zincirinde kullanılan Taylor marka dondurma makineleri değişik bir arbedeye mevzu olmuş durumda. Taylor markasının dondurma makinelerinde daha verimli bir bakım tahlili yapmak isteyen teşebbüsçüler kendilerini hukuk gayretinin ortasında buldu.
Taylor markası dondurma ve donmuş yoğurt konusunda mahir makineleri ile biliniyor. Daha fazla içeriğin koyulabildiği makineler ağır vakitlerde çok sık karışım verebiliyor. Ayrıyeten iki haftada teğe kadar varan bakım mühletleri mevcut. Rakip makineler ise daha sık bakım gerektiriyor. Örneğin İtalyan dondurma makinesi markası yedek kesimler ülkeden getirildiği için pek tercih edilmiyor. Bu nedenle Taylor markası fast food zincirinde hakim bir pozisyona gelmiş durumda.
Bununla birlikte Taylor aygıtları epey sık arıza verebiliyor. Birtakım amatör araştırmacılar ABD’de bulunan McDonald’s restoranlarındaki dondurma makinelerinin günlük yüzde 10-15 civarında kusur verdiğini tespit etmiş. Dondurma makinesi arızalı diye restoranlarda arbede çıkaranlar düşünüldüğünde bu yanlışların ne kadar kritik olduğu anlaşılır.
Hengamenin geçmişi ise Melissa Nelson ve Jeremy O’Sullivan isimli iki girişimcinin Taylor temelli bir donmuş yoğurt sistemi kurmasına kadar gidiyor. Frobot ismi verilen bu makinenin içerisinde Taylor marka yoğurt makinesi yer alıyordu ve belli prosedürleri kolaylaştırdığı için kabul görmüştü. Taylor tarafından da dolaylı olarak desteklenen Frobot makineleri girişimcilere bir epey gelir kazandırdı. Bununla birlikte vakit zaman kusur veren Taylor makinesini müşahede altına alan teşebbüsçüler değişik bir olayla karşılaştı.
Makinelerin belli bir kod kombinasyonu sonrasında girilen kapalı bir menüsü vardı ve pek çok tahlil verisi elde edilebiliyordu. Ne var ki bunlar restoran çalışanlarına söylenmiyordu ve arıza oluşana kadar da bunlar takip edilmiyordu. Sonrasında da teknik servis çağırılıyordu. Restoranlara bu bakım süreçlerinin binlerce dolara mal olduğu düşünüldüğünde menünün neden bâtın olduğu anlaşılıyor.
Teşebbüsçüler Raspberry Pi tabanlı Kytch ismini verdikleri bir düzenek geliştirdiler. Bu düzenek Taylor makinelerinin sistemini tahlil edebiliyor ve uygulamaya çok ayrıntılı bilgiler gönderebiliyordu. WiFi ile erişilebilen düzenek ayrıyeten bir ağ kurarak tahliller bulunmasını sağlıyordu. Bu sayede bakım maliyetleri epey düşmüştü.
Kytch ülkede kıymetli bir satış başarısı yakaladı. Birinci 6 ay fiyatsız sonrasında aylık 10$ takviye aboneliği ile pek çok restoranın tercihi oldu. Ne var ki bu andan itibaren Taylor markasında sert bir tavır değişikliği oldu. Bu düzeneği bir halde elde ederek incelediği kestirim edilen Taylor mutabakatlı restoranlarına ihtar maili göndererek Kytch aygıtının ticari sırları ihlal ettiğini ve insan sıhhatini bile tehlikeye sokacak sonuçları olabileceğini bildirdi. Birebir devirde Taylor kendisi de benzeri bir data tahlil aygıtını piyasaya sürdü ve iş ortaklarına kullanmalarını şiddetle tavsiye etti.
Çıkar kapısı bir anda kapanan teşebbüs haliyle ziyan etmeye başladı. Kurucular Taylor’un bir biçimde ticari sırlarını ele geçirerek yeni bir aygıt yaptıklarını düşünüyor ve bunun için hukuk gayreti başlattı. Ne var ki dava Taylor’un yine Kytch aygıtlarına müsaade vermesini pek mümkün kılmayacak üzere. Bu bakımdan teşebbüsün geleceğe dair pek bir umudu kalmamış ve mevcut deneyimler ile farklı alanlarda başarılı olabilmenin yollarını arıyor.