İşte Mircea Lucescu ile yapılan röportaj:
“Birkaç yıl evvel verdiğiniz röportajda futbolun manalarına dair konuştunuz. Bugün bakınca her şey çok değersiz mi görünüyor?”
– Futbol, her insanın hayatının bir kesimidir ve pandemide bile çok kıymetliydi. Futbol, yaşamak için umut verir, coşku ve motivasyon verir. Beşerler da kendi gruplarının maçlarını izlemek ister.
Bu istek, Ukrayna’nın İskoçya ve Galler’e karşı oynadığı Dünya Kupası eleme maçlarında bile görülüyordu. Ukraynalılar, futbolu ve ulusal gruplarını çok seviyorlar. 90 dakika boyunca ülkede neler olup bittiğini unuttular ve ulusal kadrolarını desteklediler.
“Bu yüzden mi dostluk maçları yapıyorsunuz?”
– Oyuncularımla birlikte yardım alabilmek için yurt dışına çıktı. Atletler, asker değildir. Savaş şartlarında herkes elinden geldiğince yardımcı olabilir, lakin kendi mesleklerini yaparak. Bu maçlarda yardım toplayarak Ukrayna’yı desteklemiş oldular aslında. Para kazandılar ve ülkelerine yolladılar. 90 dakika boyunca Ukrayna’da olup bitenlerle ilgili farkındalık yarattılar, savaşı protesto ettiler.
“BÜYÜK GRUPLAR BİZE YARDIM ETMEDİ”
“Daha çok dikkat çekmek için neden Avrupa’nın büyük ekipleriyle oynamadınız?”
– Bize Doğu Avrupa dışında yalnızca Borussia Dortmund yardımcı oldu. Büyük kulüplerden hiçbiri teklifimizi kabul etmedi. İsviçre de bize her vakit yardım etti.
Çatışma başladığında herkes yardım etmek istedi fakat vakit geçti ve her şey rutin hale geldi. Beşerler unutmaya başladı. Halbuki birçok insan ölüyor ve kıtlık devam ediyor. Takımımla birlikte bunun bitmediğini hatırlatmaya çalışıyorum. Avrupa’nın bir yerinde müthiş bir savaş devam ediyor.
“FENERBAHÇE İLE KARŞILAŞACAĞIZ”
“Sportif açıdan da bir amacınız var değil mi?”
– Evet, Şampiyonlar Ligi ikinci ön eleme tipine hazırlanmaya çalışıyoruz. 20 Temmuz’da Fenerbahçe ile Polonya’da oynayacağız. Akabinde bir hafta sonra Türkiye’ye gideceğiz.
“Aralık 2021’den bu yana resmi maç oynamadınız. Fenerbahçe’ye karşı hazırlanmak ne kadar sıkıntı?”
– O tarihten bu yana 21 hazırlık maçı yaptık, 18 galibiyet aldık ve 3 sefer berabere kaldık. Tüm oyuncuların oynamasına müsaade vermeye ve oyuncuların forma rekabeti yaşamasına müsaade vermeye çalışıyorum.
“BİRKAÇ GÜN EVVEL KIEV’İ DOLAŞTIM”
“Birkaç gün evvel Kiev’e döndünüz. Beşerler sizi nasıl karşıladı?”
– Hayatın bu şartlarda da devam ettiğini göstermek istedim. Kiev’de dolaştım ve beşerler, Kiev’e döndüğüm için bana teşekkür ettiler. Orada kalanlar, kendilerini terk edilmiş hissediyorlardı.
“Savaşın başlamasından bu yana siz ve kümeniz için en güç olan şey neydi?”
– Başlangıçta en sıkıntı şey oyuncuların güvenliğpini sağlamaktı. En çok hissettiğim duygu endişeydi. Bu endişenin ortadan kalkmasını sağlamalıydık. Tek tahlil futbol oynamaya devam etmekti.
“UKRAYNA LİGİ BAŞLAMALI, ÇOK ÖNEMLİ”
“Ukrayna Ligi’nin ağustosta başlayabileceğini düşünüyor musunuz?”
– Bana nazaran, daha az tehlikeli bölgelerde yapılması gerekse bile Ukrayna Ligi herkes için çok değerli ve başlamalı. Herkese hayatın devam ettiğini göstermemiz gerekiyor. Durmamalıyız. 29 Temmuz’da Everton ile bir maçımız var ve akabinde Kiev’e dönebileceğimizi umuyorum. Hayat bugünlerde bu türlü. Her gün umut ediyoruz.
“Ukrayna’daki savaş, uzun mesleğinizdeki birinci savaş değil. Çavuşesku devriliğinde Bükreş’te teknik yöneticilik yapıyordunuz.”
– 2014’te Donetsk’teydim. Rus yanlısı ayrılıkçılar ayaklandılar. Çok şeyi geride bıraktım lakin asla pes etmedim.
“STEAUA, ÇAVUŞESKU’NUN TAKIMIYDI”
“İsterseniz Çavuşeski’ya geri dönelim. Neler hatırlıyorsunuz?”
– Bir sorun vardı, zira tarihi olan kulüplerin hepsini kapatmak istiyordu. Spor birebir vakitte tarih ve geleneklerle ilgilidir. Ben Dinamo Bükreş’i çalıştırmaya devam ettim.
Romanya’da iç savaş tehlikesi çıktığında kış ortasındaydık. Fransa’ya gittik. Metz’te 3-4 maç oynadık. Konutumuza döndük ve dönemin ikinci yarısına hazırlandık.
“Kupayı ve şampiyonluğu kazandınız. Bu ne kadar değerli bir başarıydı?”
– Çok değerliydi. Rakibimiz Steaua Bükreş, Çavuşesku ailesinin ekibiydi. Onlara karşı kazanmak kolay değildi fakat yeterli bir kadro olduğumuzu ispatladık.
“2 YIL BİR OTELDE YAŞADIM”
“2014’te Rus ayrılıkçıların ayaklanması sırasında Shakhtar Donetsk’in teknik direktörüydünüz.”
– Evet, ekibimle bir arada 2 yıl boyunca Kiev’de bir otelde kaldım. Yalnızca deplasmanlarda oynadık; Lviv, Kharkiv ve Odessa’da. Çok zordu. İdman yapacak tesisimiz yoktu. Şampiyonluğu iki sefer kaybettik fakat yeniden de kupalar kazandık. Ondan sonra işlerdüzeldi. Shakhtar, Kiev’de bize bir idman tesisi bile ayarladı.
“Kariyeriniz boyunca birçok savaş gördünüz.”
– Her şeyi gördüm, her şeyi yaşadım.
“Yine de çok sakinsiniz.”
– Artık olan hiçbir şeye şaşırmıyorum. Bilhassa iş hayatımda. Tüm durumlara ahenk saladım ve sakin, istikrarlı kalarak, oburlarının inancı ve yardımı ile her şeyi atlattım. Her vakit çaba etmek için tahliller buldum.
Yasal İhtar: Bu haber kaynak gösterilmeden kullanılamaz.