İşte Attila Gökçe’nin satırları:
“Nihat Özdemir, TFF başkanlığını bıraktığında kulüp lideri bir dostum, “Vakit geçirmeden seçime gidip iki adaydan birini seçmeliyiz” demişti. O adayların kimler olabileceğini sordum: “Mehmet Büyükekşi’nin uygun bir aday olduğunu düşünüyorum. Ayrıyeten Göztepe’nin Lideri Mehmet Sepil de federasyon başkanlığına yakışır. Belirli olmaz alışılmış, öteki yiğitlerin gönlünde de tıpkı aslan yatabilir.”
Halbuki istifadan yalnızca iki saat sonra bilinen ve beklenenlerin dışında ülkü “alternatif” adayı konuşuyordu iki-üç kişi…
Günler, haftalar ve aylar çabuk geçiyor…
Kulüp lideri dostumun ismini verdiği Mehmet Büyükekşi adaylığını resmen ilan etti. Büyükekşi ile bir kere (Sumudica konusunda) telefonda konuştum. Hakkında olumlu/olumsuz kanaat sahibi değilim. Ne var ki, adaylık çalışmaları ilerledikçe Büyükekşi’ye itiraz edenler çıktı. En önde Fenerbahçe Lideri Ali Koç’u görüyoruz.
Lider, 3 Temmuz sürecinde Fenerbahçe’nin FETÖ kumpasına karşı verdiği çabayı hatırlatarak bu bahisteki hassasiyetlerini vurguluyor ve “Aynı mevzuda bir yakınıyla ilgili yargılama süreci bitmeden” Büyükekşi’nin adaylığına karşı çıkıyor. İtirazlar yalnızca Fenerbahçe Lideri ile sonlu değil. Öteki kulüp liderleri ve spor adamları da itiraz edilemeyecek alternatif adayın peşindeler. Dikkat edin, aday arayışı demiyorum, alternatif adaydan kelam ediyorum.
İstifadan çabucak sonra Türkiye Futbol Federasyonu için bulunan alternatif aday, Türkiye Voleybol Federasyonu Lideri Mehmet Akif Üstündağ’dı.
TVF Lideri Türkiye’nin en başarılı spor adamlarından biri olarak her vakit hak ettiği saygıyı görüyor. Voleybol bayan ve erkek ulusal kadrolarımızın başarısı, bayanların olimpiyat oyunlarına katılması, Bayanlarda Uluslar Ligi, erkeklerde Altın Lig’de yaşadığımız heyecan, kulüp ekiplerimizin – en son da Vakıfbank’ın- yarattığı gurur ve coşku, Üstündağ’ı elbette övünebileceği, övülebilecek bir noktaya taşıyor: Tepeye.
Üstündağ’la dün konuştum. Voleybolda yapacağı işlerin bitmediğini, olimpiyat madalyası için kulüpler ve atletlerle birlikte adanmışlıkla çalıştıklarını anlattı ve “Olmaz!” dedi.
Çok doğal bir reaksiyon… Akıllı, başarılı ve asude bahar ortamında çalışan hiç kimse başına yeni kaygılar açmaz. Üstündağ’ın kamuoyuna dünkü açıklaması da bir manifesto bedelinde. Bunu biliyorum.
Fakat ona sorduğum soruyu ve cevabını da yazmam gerekir.
“Peki, her şeye karşın ısrar edilirse ne olur?”
Bir müddet sessiz kaldı… “Böyle bir durum olursa fikirlerimi ve amaçlarımı anlatır voleybolda devam ederim fakat ısrarlar sürerse o isteklere uymak zorunda kalırım…“