“AMPUTE FUTBOLU HAYATIMI DEĞİŞTİRDİ”
– Rahmi hepimizi gururlandırdınız. Sizleri tebrik ederek başlayayım. Futbolla tanışma öykünü kısaca anlatabilir misin? Ayrıyeten Ampute futbolu hayatında en çok neleri değiştirdi?
Çocukken arkadaşlarımla futbol oynuyordum. Vücut öğretmenim sayesinde futbolla tanıştım. Hayatımı nasıl değiştirdi? Tüm hayatımı değiştirdi. Hayatımın tarafı değişti. Futbolla hayata devam ediyorum. Kendim kulüp kurdum, halı alanlar açtım. Hoş adımlar attığımı düşünüyorum.
“BÖYLE TESİSLERDE OLMAK BİLE HAYALDİ”
– Pekala Ampute Ulusal Takımı’da birinci forma giydiğin devirler ile şu anki devir ortasında ne üzere farklar var?
Dağlar kadar fark var! Birinci oynadığımız devirde ülkede bu kadar futbolcu yoktu. Tertipler bu kadar büyük değildi. Şu anda dünyanın en âlâ ligine ve ulusal kadrosuna sahibiz. Ayrıyeten herkesin gördüğü üzere en başarılı ulusal grubuna da sahibiz. Zorluklar çok fazlaydı. İdman yapacağımız tesis, hazırlık maçı yapacağımız ekip yoktu. Artık ulusal kadrolar için var olan Riva üzere bir tesisteyiz. Birinci başlarda bu türlü tesislerde olmak bile hayaldi. Muvaffakiyet geldikçe zati kapılar açıldı.
“AMPUTE FUTBOLUNUN PREMIER LIG’İ BİZDE”
– Birinci defa Dünya Şampiyonu olduk. Bu sana ne hissettirdi? Angola’dan rövanşı da aldık…
İnanılmaz keyifli olduk. Angola’dan rövanşı aldık demeyelim. Artık bir onlar geldi, bir biz kazandık. Dünya Kupası kazandık lakin ‘rövanşı aldık’ demeyelim. İkinci bir dünya şampiyonluğu istiyoruz. İnşallah onlarla tekrar karşılaşırız. Başarımızın tesadüf olmadığını gösteririz. Yeniden dünya şampiyonu olacağız. İddialıyız. Angola da Dünya Kupası’nda 3 sefer finale çıkmış bir kadro. Onların da muvaffakiyetini göz arkası edemeyiz. Biz dünyada rekor kırmaya alışığız. 45 bin bireyle Vodafone Park’ta taraftar rekoru kırdık. Galatasaray’ın Stadı’nda da 30 bin şahısla rekor kırdık. Dünyaya örnek oluyoruz. Ampute Futbolu’nun Premier Lig’i bizde. Müzemizde kupalar var. Gururlu ve memnunuz.
“RUSYA MAÇINDA ATAMASAM HER ŞEY BİTECEKTİ”
– Gol konusunda uzman bir isimsin. Klas gollere imza atıyorsun. Penaltıdan gol attığın anda nasıl bir his yaşadın pekala?
2017 Avrupa Şampiyonası’nda mesken sahibiydik. 1-0 çeyrek finalde Rusya’ya mağlupken penaltı oldu. Penaltıyı ben attım. O vakit çok heyecanlıydım. Atamasam her şey bitecekti. Tahminen de bu günleri göremeyebilirdik. O vakit atmıştım. Yeniden tıpkı vurduğum yere vurdum. Lakin ruhsal olarak daha rahattım. ‘Atamazsam da bir şey olmaz 20 dakika var, arkadaşlarım maçı aslında çevirir’ diyordum. Rusya maçı tabi daha farklıydı. Biraz daha rahat attım.
“BEN AĞLADIM, BABAM AĞLADI”
– Şampiyonluk sonrası Rahmi Özcan birinci kimi aradı, memnunluğunu paylaştı?
Gözlerim birinci kimi aradı? Babam geldi. Hayatımda birinci kez ulusal maçımızı izledi. Maçtan sonra koşarak yanına gittim. O ağladı, ben ağladım. O denli bir sevinç yaşadık. Tabi futbol dünyasından çok sayıda arayan, ileti atan, tebrik eden oldu.
RAHMİ ÖZCAN’DAN OSMAN ÇAKMAK YORUMU…
– Osman Çakmak’tan biraz bahsedecek olursan neler söylersin? Kendisiyle irtibatınız nasıl ve onun motivasyon kaynağı neydi?
Osman Çakmak çok heyecanlı ve istekli. Ekip kaptanlığından beri bizle birlikte. Bizim bırakma yaşlarımız onun başlama yaşlarıydı. Hırslı ve her vakit isteği var. Kenarda kadrosu yönetirken de bazen kendini kaptırıyor. Çocuklar üzere de eğlenebiliyor. Ampute futboluna katmadeğer kattı. Kimse göz gerisi etmemeli. Herkes eleştirilebilir. Biraz da doğruları konuşarak bunu yapmak gerekiyor diye düşünüyorum. Topluluk içinde hocaya tenkitler var mı, var. Ancak birtakım şeyleri de söylemek gerek. Örneğin; ‘Osman Çakmak şu takım seçiminde yanlış yapıyor ancak ulusal ekipte bunları başarıyor’ diyebilmeliyiz. Burası ulusal kadro. Hiç kimsenin hocayla sorun yaşama lüksü yok. Herkes işini itinayla yapıyor. Ortak paydamız kupa, kupayı da aldık. Büsbütün işimize bakıyoruz ve konsantreyiz.
‘PRİM KOVALIYORLAR DENİLSİN İSTEMEYİZ’
– Yıllarca evvel A Ulusal Futbol Grubu’nda bir prim konusu yaşandı. Toplumsal medyada ‘primsiz şampiyonlar’ paylaşımlarını görüyoruz sizle ilgili. Bu bahiste ne üzere bir yorumun olur?
A Ulusal Ekip’te prim konusu konuşuldu. Lakin ayrıntısını bilmiyorum. Vebal almak istemem. Bize gelince… Biz Ampute Ulusal Ekibi olarak kupa alıyoruz. Öbür branşların tamamında ödül yönetmeliği var. Ödül direktörlüğüne tabi değiliz. Devlet büyükleri neyi uygun görüyorsa onu alıyoruz. Kimse, ‘Ampute Ulusal Kadrosu prim kovalıyor’ desin istemeyiz. Pekala ne istiyoruz?
Biz ülkemizde müspet ayrımcılık istiyoruz. Engelli atletler, ulusal gruplarına madalya getiriyorsa devlet erdem aylığına bağlanmasını isteriz mesela. Olimpik yahut paralimpik olmasa bile derecesine nazaran ödülünün belirlenmesi için gayret ediyoruz. Yıllardır gayret ediyoruz ancak maalesef yol kat edemedik. Engelli branşlarında çok madalyalar kazanıldı. Son yıllarda bunda bir artış oldu. Bu artışta bir tuğla daha koymak kimseyi eksiltmez diye düşünüyorum. Bu muvaffakiyetleri da devam ettirecektir. Maddi bir derdimiz yok. Ancak kimi şeylerin net olmasını elbette talep ediyoruz.
“AMPUTE FUTBOL FEDERASYONU KURULMALI”
– Dünya şampiyonu olduk. Pekala bundan sonraki maksatlar neler? Yeni gayelerden bahsetmek gerek. Senin dikkati çekmek istediğin, vurgulamak istediğin şeyleri merak ediyorum…
Biz ampute futbolunda dünyada önder ülkeysek futbolu kurallarına nazaran oynamayı, Türkiye’de TFF’yi, Avrupa’da UEFA’yı örnek alıyorsak profesyonelleşmek ve kurumsallaşmak için de adımlar atmalıyız. Örneğin; Ampute Futbol Federasyonu kurulmalı. Türkiye’de futbol tertibinin tamamı TFF tarafından yönetiliyor. TFF’nin tüm kurallarına uygun biçimde bu federasyon işleyebilir. Mesela; TFF, ‘altyapıdan takımda 2 oyuncu bulundurma zorunluğu var diyorsa’ biz de ekiplere nazaran ayarlama yapabiliriz. Ampute Futbol’da altyapı diye bir sistem yok. Her takımda 1-2 oyuncu bulundurma mecburiliği olmalı. O vakit gelişiriz ve bu oyuncular daha sonra ulusal kadroya da hizmet ederler.
“ANTRENÖRLÜK HAYALİM VAR”
– Elbette hayallerin vardır. Pekala nedir Rahmi Özcan’ın gayeleri, hayalleri?
Hayallerim ortasında antrenörlük var. Başkanlık olur, olmaz bilemem. Yöneticilik yapmayı sevmiyor değilim. Kendi kulübümde yani; Alves Kablo Ampute Futbol Kulübü’nün hem lider yardımcısı, hem teknik yöneticisi de hem oyuncusuyum. Antrenörlük amacım olduğunu söyleyebilirim.
“AMPUTE OYNAYANLARIN ANTRENÖRLÜK YAPMA PROBLEMİ YOK”
– Profesyonel liglerde örneğin; Üstün Lig’de bir grup çalıştırmak üzere bir hayalin var mı?
Gazi Üniversitesi Spor Akademisi’ne giren birinci engelli atletlerden biriyim. Engelli sportmenlerin, engelli sporlarının gelişmesiyle birlikte açılan, hayatını yönetmesine yönelik bir proje. Çok da başarılı oldu. 18 yıldır Ampute Ulusal Ekibi’nde oynuyorum. Hem eğitimli hem de alaylıyım. İnşallah B lisansımı da yakında alırım. Birinci sefer profesyonel liglerde antrenörlük yapan engelli antrenör olmak istiyorum. Ampute Futbolu oynayıp, futbolun içinde kalıp, ‘Futbol Engelsizdir’ diyebiliyorken, antrenörlük yapmanın da bir sorunu olmadığını göstermek istiyorum.
“GÖRÜŞTÜĞÜMÜZ HOCALAR DAİMA YARDIMCI OLUYOR”
– Hazırlık kademesi çok kıymetli. Kendini bu alanda daha da geliştirmek için neler yapıyorsun?
Vodafone Park’ta oynadığımız maçta dalya yaptım. 101 maç oynadım final maçıyla birlikte. Ancak daha 6 aylık bir antrenörüm. Hem oynuyorum hem oynatmaya çalışıyorum. Bu dediğimi şu anda yapabilecek tecrübe ve bilgiye sahip değilim. Kimseye saygısızlık yapmak istemem. Birkaç yıl sonra, sisteme bağlı, kurumsallaşmaya yakın bir kulüpte elbette çalışmak isterim. Öğrenmeye devam ediyorum. Görüştüğümüz, bilgi alışverişinde bulunduğumuz hocalar var. Mesela; Bergama’da Fatih Çardak, Sakarya’dan İlker hoca, Trabzonspor’dan Tolga hoca… Altınordu’dan Ufuk Kahraman yeniden Mustafa Reşit Akçay… Hepsi aradığımızda dayanak oluyor. Ellerinden gelen katkıyı vermeye çalışıyorlar. Öğrene öğrene bir şeyler yapacağız. İnşallah nasip olur.
“TÜRKİYE’DE OYNAMAYA CAN ATIYORLAR”
– Ampute’de transfer konusuna gelelim. Türkiye’den yurt dışına gitmek isteyen oyuncular oluyor mu? Ya da durum nasıl şu anda?
Türkiye’den hiçbir oyuncu yurt dışına transfer olmak istemez. Neden? Zira dünyanın en uygun ligi bizde. Öbür oyuncular bize gelmek istiyor. Tertibe gelen futbolcular Türkiye’de oynamaya can atıyor. Yöneticilerin gözlerinin içine bakıyorlardı. Üst seviye ve kaliteli bir ligimiz var. Dünyanın Premier Lig’i biziz. Bunu da rahatlıkla söylüyorum.
“AYAKLARIMIZA KAPANIP AĞLAYANLAR BİLE OLDU”
– Türk halkının ilgi ve sevgisi için neler söylersin?
Bu hususta inanılmaz memnunum. Türk vatandaşı olmanın gururunu yaşıyorum. 2010’da ‘Futbol alanı kuralım, engelliler ne yapıyor?’ demiş ve tahminen insanların ilgisini çeker düşünüyordum. Arjantin’de bir dünya şampiyonası yapıldı. 5 bin kişilik stada 15 bin kişi geldi. Kasabadaydı maç! ‘Adamların bakış açısına bak’ dedim. Ta ki 2017 Vodafone Park’taki maçımıza kadar. O gün de Türk milleti dayanağını esirgemedi. Kelam konusu ulusal ekip olduğu vakit hislerimiz ağırlaşıyor. Tekrar stadı hınca hınç doldurduk. Biz özel bir milletiz. Stattan çıkınca bize sarılıp ağlayanlar, ayaklarımıza kapananlar oldu. Çok duygulandım. Kelam konusu ulusal kadro olunca akan sular duruyor bizde.
RAHMİ ÖZCAN’IN GERÇEKLEŞMEYEN DÜŞÜ…
– Bu hisleri yaşattığınız için bizler de gururluyuz. Hislerimiz ve kalbimiz bir. Keyifli sohbetimizin sonuna geliyoruz. Son olarak eklemek istediğin bir şeyler var mı Rahmi?
Gerçekleşmeyen düşüm, onu da anlatayım. Frikikleri yeterli kullanıyorum diye bana kullandırıyorlar. Geçen yıl da 2-3 frikik atmıştım. Avrupa Şampiyonası yarı finalinde Rusya maçında frikik oldu. Alican’a ‘Sen sevin, gol olacak’ dedim. Vurdum gol oldu. Bu turnuva öncesi bir hayal gördüm. Bu defa, ‘Hocam sen grubu geriye çek, esasen gol olacak’ diyordum. Taraftara da elimi kaldırdım, ‘Siz gol diye bağırın’ dedim. ‘Gol olacak’ dedim lakin bunu yaşayamadım. Son mesajım nedir? Sizin aracılığınızla takviyesini esirgemeyen Cumhurbaşkanımıza, Türk halkına, bizi destekleyen, sevincimize ortak olan herkese farklı başka teşekkür ediyorum.
RAHMİ ÖZCAN İLE KISA KISA
Ampute Futbolu: Aşk
Şampiyonluk : Gurur
Gol krallığı : Hedef
Olmazsa olmazın: Futbol
En büyük hayalin: Dünya şampiyonluğuydu, gerçek oldu
Türk halkı: Teveccüh
Dinlediği müzik: Karışık, kulağıma güzel gelen her şey
En sevdiğin sinema: Yeşilçam sinemalarını ezbere bilirim
Desteklediği ekip: Beşiktaş