Hey gidi Dragon’s Dogma! Bu ay itibariyle on sene olmuş çıkalı -ki daha onun gibisi gelmedi. Tahminen bir kesim Monster Hunter… Lakin yok ya, Dragon’s Dogma bir diğerdi. Hani kimi oyunlar birinci çıktıkları sırada daha evvel yapılmamış bir şeyi yapar da ağızları açık bırakırlar ya, sonradan tıpkı şeyler çok daha yeterli yapılsa bile o birinci yapanın şanı kalır. Dragon’s Dogma’nın karakter yaratımından itibaren bu türlü bir oyundu işte.
Karakterlerin hızını azıcık detaylandırmanın bile olay olduğu yıllarda beden hallerini bu kadar ayarlamak, yetmezmiş üzere bu ayarların oynanışı baştan aşağı değiştirmesi görülmüş şey değildi.
DRAGON’S DOGMA Tür: Aksiyon RYO |
Düşünsenize daha oyunun nasıl bir şey olduğundan habersiz birinci karakterimi yaratmışım. Ufak tefek bir kız (çünkü ben, evet), muhtemelen büyücü üzere bir şeyler oynarım. İmaj kozmetik esasen, kürdan kollarla çift elli kılıç sallamak oyunlardan alışık olduğumuz şeyler. Oyunun başlarında bir yerlerde bir de Pawn’ımı yaratıyorum; o da iri yarı bir savaşçı arkadaşımız. Her büyücünün bir savaşçısı olmalı. Derken misyon icabı bir hırsızı yakalamamız gerekiyor. Rüzgâr üzere koşuyorum, bam bam atlıyorum çatılardan. Can yanımda izliyor şaşkınlıkla “Sen nasıl yapabiliyorsun onları? Ben pat diye düşüyorum” diye. Anlıyoruz ki benim karakter ufak tefek olduğu için cıva üzere akıyor. Tırmanırken stamina’sı daha az gidiyor, daha fazla zıplıyor. İşte bu noktada oyun benim aklımı alıyor aslında -ki daha başındayım oyunun, birinci kentten çıkıp da ormandaki ejderhayla göz göze bile gelmemişim.
Bir de karanlık ki ortam, göz gözü görmüyor. Birinci kere bir oyunda gece seyahat etmeye korkuyorum. Elimizde bir fener, kendine hayrı yok. Uçuruma yürüdüğümüzü ayağımız boşa çıktığında anca anlıyoruz. Bizim Pawn sesleniyor: “Kurtlar küme halinde avlanır!” Bi’ sus gözünü seveyim, kurda kuşa yem etme bizi şurada. Lambanın gazı bitmek üzere aslında, hemen kente dönmemiz lazım.
Pawn’lar bu türlü anlamsız üzere görünen yorumlar yaptığı vakit işkilleniyorum. Niçin durduk yere aklına geldi artık kurtlar? Yoksa peşimizde sürü mü var? Şu ormanın içinden geçersem süratlice dönebilir miyim sanki kente derken… ANAM! EJDERHA ÇIKTI, HANİ KURTLARDI?!? EJDERHA LAN! Hemmen defolup gittik alışılmış oradan, gece gece ağzımızı kırar mecnun misin? Sabah bi’ parti gidip dövdürdüm fakat kendimi ejderhaya.
Arisen’ım ben, bak ne yazıyor orada? Dragon’s Dogma. Demek ki ejderhalara dalınacak, bu arkadaşı da çabucak kentin çıkışına koyduklarına nazaran dövülebiliyor olsa gerek. Tankımızı gölete sokup düzgünce ıslattık ki direkt alevde ızgara olmasın; ben aldım elime hançerleri en hafif zırhla arttan tırmanıp kanatlarını keseceğim, okçu da kalbine kalbine ateş edecek. Tüm bunlar nefis taktikler olmakla birlikte bri nefeslik canımız ve üç kuruşluk stamina’mız olduğu için tekrar de dayağımızı yiyip oturduk. Birbirimizi dirilte dirilte kaçıp gittik oradan; taktiksel geri çekildik de diyebiliriz yani. Lakin oyunun dövüş ayrıntıları muhteşem! Bir düşmanla baş etmenin bin bir tane yolu var. Üstelik düşmanın zayıf noktalarını keşfettikçe Pawn’ınız da bunu öğreniyor ve diğerleri sizin Pawn’ınızı kiraladığında direkt o taktikleri uygularken görüp “Bu kertenkelenin kuyruğunu katıca dut üzere kalıyor, Arisen!” diye taktik de veriyor. Sonra tabağı boş göndermek olmaz, şöyle hoş bir eşya, iksir falan koyup geri yolluyorlar alışılmış. Bu türlü kolay ve kullanışlı bir toplumsal istikameti de var yani. Gerçi arkadaşların Pawn’ını düzey fark etmeksizin bedavaya kiralayabildiğiniz için oyuna başlar başlamaz sizin 50. düzeye gelmiş, eksiksiz ejder ateşinde dağlanmış zırhları kuşanmış Pawn’ınızı alıp da “Ben o kapıdaki ejderi dövdüydüm ya” diye ileri geri konuşan kimi kendini bilmezler olabiliyor, onlara hiçbir şey demiyorum. Onlar kendilerini biliyorlar.
Aradan on sene geçmiş lakin yakın vakitte Netflix’de dizisi bile çıkan Dragon’s Dogma’nın devamının geleceğine dair dedikodular ortalığı sarmış durumda. 2020’deki Ransomware atağında sızan dokümanları kaynak gösterenler de var, Dragon’s Dogma’nın 10.yılını kutlarken Capcom’un “Geleceğe bakarken…” gibisinden bir laf etmesini ispat sayan da. Şimdi resmi bir açıklama olmasa da bu dedikoduların bir temeli olmalı. OLMALI! (Senede iki kez çıkan Half-Life 3’e dönmesin de)
Burcu’nun bu yazıyı yazmasının üzerinden bir ay geçmemişti ki, gördüklerimiz şimdilik yalnızca logoyla sonlu kalsa da, Capcom resmen Dragon’s Dogma 2’yi duyurdu.
Neden Efsane Oldu?
SAVAŞ SİSTEMİ
Çevresel etkenler, küme kompozisyonu, Pawn’ların düşmanın zayıflıkları konusundaki deneyimi, hatta uzunluk ve kilonuzun bile savaşın seyrini değiştirebiliyor olması birebir tip on tane yaratığı kesip hepsinden farklı bir keyif almanızı sağlıyordu.
PAWN’LAR, PAWN’LARIMIZ
Pawn Sistemi oyun içinde “seXyAnGeL19” üzere tiplerle karşılaşıp keyfinizi kaçırmadan arkadaşlarınızın başarılarından nemâlanabileceğiniz, farklı küme kompozisyonları kurabileceğiniz hoş bir sistemdi. Ha bütün pawn’lar sabah akşam “Kurtlar küme halinde avlanır”, “Birlikten kuvvet doğar” diye diye Mecnun üzere gezmeyip bir tık daha karakter sahibi olabilselerdi tam olurdu.
APAÇIK DÜNYA
Aynı periyoda denk geldiği Skyrim’in gölgesinde kalmış olsa da açık dünyasının Skyrim’den en büyük farkı buglarla değil, heyecanlı dövüşlerle dolu olmasıydı. Ha bir de “Git bak bakayım ben orada mıyım?” formundaki yan vazifelerin olmaması.
Tüm Son Jeton yazılarımıza şuradan ulaşabilirsiniz.